F*k it’s February

Elke vrijdag in februari, om 20.00 uur, op onze site, socials en YouTube!

Het is alweer februari en we zitten na een jaar met elkaar nog steeds in lockdown. De avondklok is een feit en we kunnen geen kant op. Ondertussen zien we de armoede en de ongelijkheid groeien. Maar terwijl de wereld in brand staat is de overheid vooral bang dat het systeem stagneert. Alles moet doorgaan! Blijf productief! Koop dingen! ‘We doen dit met elkaar!’ Is dat wel zo?

Waar is de ruimte voor het besef dat het ook gewoon allemaal klote is? Dat er structureel mensen tussen de wal en het schip vallen. Wat hebben we als mens echt nodig?  We blijven rennen, maar is het geen tijd om even stil te staan?  De tijd is nu. We moeten ruimte claimen voor reflectie, voelen hoe je je voelt, om strijdbaar te zijn tegen het onrecht. Maar ook om te rouwen en onze community te omarmen. Op 1,5 meter afstand uiteraard.

Tijdens F*k it’s February reflecteren verschillende Generators elk op hun eigen manier op de situatie waar we in zitten.  Zij gooien een stok tussen de spaken van het alsmaar draaiende wiel. Fak the system, gooi het eruit!

#4 – Mariët van Bommel – vrijdag 26 februari – 20.00 uur

Het jaar dat de Bed Bad Brood opvang dichtging midden in een pandemie

Werk thuis, blijf thuis, beperk je sociale contacten. Maar wat als je geen thuis hebt? Wat als je niet mag werken? Wat als je sociale contacten de enigen zijn die je kunnen helpen?

In Leiden sloot de gemeente de Bed Bad Brood opvang voor mensen zonder verblijfsvergunning, midden in de eerste golf van de corona pandemie. Acht mannen kwamen daardoor op straat te staan. Later in het jaar klopten meer mensen zonder verblijfsrecht die dreigden op straat te komen aan bij de lokale steungroepen. Door steungroepen, vrijwilligers en sympathisanten is keihard gewerkt om iedereen toch weer onder een dak te krijgen. Mensen zonder papieren leven nog steeds in Leiden, zij blijven, zij volharden.

Volg Mariët terwijl ze de stad Leiden bekijkt, en luister hoe ze vertelt over deze gebeurtenissen.

Over Mariët
Mariët van Bommel is klusser, medewerker productie en manusje van alles bij Theater De Generator. Zij is al bijna twintig jaar activist op thema’s rond wonen en inkomen, migratie, anti-racisme en feminisme. Bij de strijd van mensen zonder papieren voor verblijfsrecht en onderdak is ze in het bijzonder betrokken. De laatste dertien jaar is ze verbonden aan actiegroep Doorbraak, waar ze onder andere werkt bij spreekuur De Fabel van de illegaal voor mensen zonder papieren. Lees haar artikel over het eerste half jaar na de sluiting van de Leidse opvang hier.

_______________________________________________________________________

#3 – Fayola Antonius – vrijdag 19 februari – 20.00 uur

ATARDI

In de avond is Curaçao prachtig
Tijdens de zonsondergang
Als alle vogels hun geluk bezingen
Voordat ze moe slapen gaan
In de avond staand aan de zeekant
Onze zielen vervuld van genot
Alsof ons eiland nog een keer diep ademt
Voor een laatste groet (ayo!) aan de dag
Maar ’s avonds heerst er ook een droefheid
Bij het komen van het eind van de dag
Alsof een deel van ons weggaat, een deel dat we nooit meer zullen weerzien

ATARDI is eigenlijk het tweede volkslied van Curacao. Men noemt het zo omdat het sentiment door velen gedragen wordt. Als je veel op Curacao bent of er woont en de cultuur je eigen is en je kijkt naar de zonsondergang dan zijn er twee liederen die automatisch omhoog komen en daar is Atardi er een van. Het lied is geschreven door Rudy Plaate, een zeer bekende componist. Hij heeft het talent om het melancholische heel goed in woorden te vangen. Want het is mooi. Je laat een dag achter je, je laat het los. Maar met het loslaten voelt het ook alsof je een deel van jezelf gedag zegt. En dat deel, dat je die dag was, nooit meer terug zult krijgen. Maar het is ook hoopvol. Elke dag mag je de vervelende dingen achter je laten. En elke dag komt de zon opnieuw op.

Over Fayola
Fayola Antonius is productieleider bij Theater de Generator. Fayola is op dit moment op Curacao, weg van de Europese chaos. Maar het is daar niet perse minder chaotisch. Toch heeft het eiland het vermogen je te doen voelen dat je het allemaal even los kunt laten. En dat vermogen en die kracht vind zij bij de zee. Daarom zingt zij voor jullie ATARDI een lied in het papiaments over dat moment op de dag dat je alle zorgen even mag laten gaan. Zorgen om jezelf, om anderen en om de wereld.

_______________________________________________________________________

#2 – Klara Beetz – vrijdag 12 februari – 20.00 uur

Sophie Scholl

Sophie Scholl was een verzetsstrijder tijdens de tweede wereldoorlog die met haar verzetsgroep „die Weiße Rose“ (de Witte roos) opriep tot geweldloos verzet tegen de nationaalsocialisten. 1943 werden Sophie Scholl en enkele van haar groepsleden verraden en aansluitend onthoofd.

Tijdens het afgelopen jaar vonden in Duitsland “Querdenker”-demonstraties tegen de Coronamaatregelen plaats, een rare maar ook heel gevaarlijke verzameling van verschillende groepen: rechts-extreme, complotdenker, vaccinatietegenstanders, links-extreme mensen. In augustus eindigde een van de demonstraties in een verzoek om de Reichstag te stormen.

Jana uit Kassel is maar een voorbeeld, maar het misbruik van symbolieken en foute vergelijkingen met het derde rijk en de Holocaust zijn typisch voor deze demonstraties en rechtse partijen, die juist gevaarlijk worden als hun framing genormaliseerd wordt en niet alleen in het dagelijkse leven geïntegreerd worden maar mensen tot actie leiden zoals de storm op de Reichstag. De courage van de ordedienst hier is maar een kleine stap. Laat ons samen opstaan tegen racisme, discriminatie en rechte retoriek om mensen als Thierry Baudet en hun partijen geen kans te geven, laat ons een anti-discrimineerende houding in ons dagelijks leven implementeren (En gaat kiezen jo!).

Over Klara
Klara Beetz is productieleider bij Theater de Generator. Afgelopen jaar moest zij erg schikken toen ze zag hoe rechts-extreme mensen probeerden de Reichstag te stormen. De toenemend sterker wordende rechte in Duitsland laat zich niet alleen in retorische frases maar in daden zien: de racistisch gemotiveerde moorden in Hanau afgelopen jaar, de aanslag op een Synagoge in Halle en de moord aan een Duitse politicus zijn maar enkele voorbeelden die herinneringen aan een donker verleden wakker maken. 

________________________________________________________________________

#1 – Ioana Tudor – vrijdag 5 februari – 20.00 uur

Bocet cu capsuni si sparanghel – Klaagzang met Aardbeien en Asperges

Performance kunstenaar Ioana Tudor moest een jaar geleden huilen toen ze de beelden zag. Terwijl Nederland in haar eerste quarantaine zat en de memes en middenklasse ongemak op haar tijdlijn voorbijkwamen, landden op Eindhoven airport vier keer per dag tjokvolle vliegtuigen Roemeense en Hongaarse seizoensarbeiders. De eeuwige heimwee naar haar thuisland – nu sterker dan ooit vanwege de reisbeperking – vermengt zich in deze performance met het gevoel van onrecht. “Sommige levens zijn meer waard dan andere. Maar wij hebben onze reinigende tranen. Noi avem bocetul.”

Over Ioana
Ioana Tudor (1980) is sinds 2016 Artistiek leider, Programmeur en initiatiefnemer van Theater en Productiehuis De Generator. Daarnaast is zij al ruim 20 jaar werkzaam als theatermaker en activist. Haar eigen theaterwerk wordt gekenmerkt door politieke thema’s, is vaak multidisciplinair en esthetisch. Ioana’s persoonlijke levensloop – het opgroeien in een communistisch land, het politieke gevangenschap van haar vader en het leven als vluchteling in Nederland- is van grote invloed op Ioana’s artistieke visie, zowel als maker als leider van De Generator.